-> kazanie rekolekcyjne
Liturgia Słowa:
I czytanie: Dn 13, 41-62
Psalm resp.: Ps 23(22), 1-2ab. 2c-3. 4. 5. 6 (R.: por. 4ab)
werset: Ez 33, 11
Ewangelia: J 8, 1-11
przewrotność naszych wyroków ...
Tak w czytaniu z księgi Daniela, jak i w dzisiejszej Ewangelii, aż uderzająca jest przewrotność i zaślepienie mężczyzn, oskarżycieli, którzy sami nie będąc bez grzechu z taką łatwością i perfidią oskarżają kobietę.
Niestety jest to coś bardzo „normalnego” także w naszych czasach przesyconych pornografią i nastawionych na używanie i zaspokajanie cielesnych potrzeb. Ale jest w tych czytaniach coś więcej. Słuchając opowieści o niesłusznie skazanej Zuzannie i o kobiecie, którą przyprowadzono do Jezusa, rodzi się we mnie smutna refleksja: „jakże łatwo ferujemy wyroki, jak bardzo łatwo potępiamy, osądzamy, skazujemy ... nawet w sprawach tak jednoznacznych i ewidentnych jak ta z dzisiejszej Ewangelii? A Chrystus -pochylony nad grzesznikiem- pisze coś palcem po ziemi ... A może wypisuje twoje grzechy, człowieku sprawiedliwy i tak łatwo oskarżający i potępiający innych? A może chce ci pokazać, że i ty przyczyniłeś się do grzechów tej kobiety, tylko sprytnie zakamuflowałeś swój udział? A może przypomina ci, że to On jest jedynym sprawiedliwym bez grzechu, jedynym sędzią i tylko On ma prawo rzucić kamień? I nie rzuca! Czemuż więc ty ... miałbyś być bardziej sprawiedliwy niż sam Bóg?
Jakże łatwo w sposób przewrotny i niemal perwersyjny wydajemy wyroki ...
A On jest bogaty w miłosierdzie (Ps 103:8; Jr 3:12; Dn 9:9; Jl 2:13; Mdr 15:1; Ef 2:4) i widzi obolałe serce człowieka i nie chce śmierci grzesznika, który żałuje ... (Ez 33:11; Łk 15:7), ale aby się nawrócił i żył (Ez 18:23).
Oczywiście, że nie możesz przyklaskiwać złu, ale nie potępiaj człowieka! Nie skazuj go tak jednoznacznie, bo możesz się mylić ... i oskarżyciel stanie się oskarżonym, i uczynią ci według miary nieprawości twojej.
