Człowiek jest bezradny wobec cierpienia i śmierci, ale nie Bóg, bo On cierpiał, umarł i zmartwychwstał i On jest Panem życia, On jest samym Życiem. Bóg, Który jest Życiem nie jest ani bezradny, ani bierny wobec śmierci. On jej nie toleruje i nie zgadza się na nią, bo ona jest zaprzeczeniem Jego najgłębszej istoty. Skoro Bóg jest Życiem i Istnieniem samoistniejącym, to śmierć i nieistnienie są Jego przeciwieństwem i On nie może się na nie zgodzić, nie może ich uznać za równoprawne z Nim. On jako Dawca Życia zawsze będzie życie faworyzował, bo życie jest w Nim notoryczne. „Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się ze zguby żyjących. Stworzył bowiem wszystko po to, aby było, i byty tego świata niosą zdrowie: I nie ma w nich śmiercionośnego jadu ani władania Otchłani na tej ziemi.” (Mdr 1:13-14) |