Rz 10,9-18
Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. Wszak mówi Pismo: żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: czy może nie słyszeli? Ależ tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa.
Mt 4,18-22
Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
Chodźcie za mną
Wiele jest serc, które czekają na Ewangelię ... i dlatego też Chrystus wybiera sobie takich jak św. Andrzej Apostoł i prowadzi ich do ludzi, aby oni z kolei przyprowadzili ludzi do Chrystusa. "Chodźcie za mną, a uczynię was rybakami ludzi. A oni od razu zostawili swoje sieci, i łodzie, i ojca, i interesy, i sprawy codzienne i poszli za Nim."
Dzisiejsze święto to nie tylko tradycyjne "Andrzejki" i lanie wosku, wróżby i zabawy przed rozpoczynającym się okresem Adwentu. Dzisiejsze święto to wspomnienie jednego z tych wybranych przez Chrystusa, którego stać było na zapomnienie o sobie, na poświęcenie swego życia dla Ewangelii. I jak w wypadku prawie wszystkich innych Apostołów poświęcenie życia aż do ostatecznego świadectwa danego Chrystusowi przez męczeńską śmierć (za wyjątkiem Jana, tyko bowiem Jan umarł śmiercią naturalną). Czy nie brakuje nam dzisiaj takich właśnie ludzi, gotowych na poświęcenie? Iluż z naszych współczesnych apostołów szuka raczej własnego interesu, wygodnego i dobrze urządzonego życia, samochodu, luksusów, spokoju? Oczywiście nie chodzi tu o krytykowanie i wybrzydzanie, ale o refleksję każdego kapłana; "Czy jestem rzeczywiście Apostołem Chrystusa, czy zostawiłem wszystkie swoje interesy, aby pójść za Nim?
Św. Andrzeju Apostole, pomóż mi być prawdziwie powołanym przez Chrystusa. Pomóż w tym powołaniu trwać, aż do ostatecznego świadectwa, pomóż podnosić się z błędów i prywaty, która nie ma nic wspólnego z Ewangelią.
