Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
– rok A
Ez 34,11-12.15-17
Albowiem tak mówi Pan Bóg: Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o
nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie
się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię
je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Ja
sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko - wyrocznia Pana
Boga. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę,
chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie. Do was
zaś, owce moje, tak mówi Pan Bóg: Oto Ja osądzę poszczególne owce, barany i
kozły.
1Kor 15,20-26.28
Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co
pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też
[dokona się] zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w
Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności.
Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego
przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy
pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż
położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie
pokonana śmierć. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn
zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we
wszystkich.
Mt 25,31-46
Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy
zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie
narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od
kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie
się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie
w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny,
a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a
przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a
odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie. Wówczas
zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy
Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i
przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym
lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? A Król im odpowie: Zaprawdę, powiadam
wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych,
Mnieście uczynili. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: Idźcie precz
ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo
byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście
mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie. Wówczas zapytają i
ci: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem,
albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie? Wtedy
odpowie im: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z
tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili. I pójdą ci na mękę wieczną,
sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.
Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych braci moich ...
Byłem głodny, a nie daliście mi jeść,
Byłem spragniony, a nie daliście mi pić,
Byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie,
Byłem przybyszem, a nie przyodzialiście mnie,
Byłem chory, a nie odwiedziliście mnie,
Byłem w więzieniu, a nie przyszliście do mnie,
Byłem w potrzebie, a mijaliście mnie obojętnie,
Mieszkałem tuż obok was, pod tym samym dachem, a nie zauważyliście mnie,
Codziennie mijaliście mnie na ulicy z pogardą i lekceważeniem,
Codziennie wydawaliście pieniądze na głupstwa, a ja nie miałem nawet na
lekarstwa,
Wy jeździliście na zagraniczne wczasy i do Austrii na narty, a ja nie
miałem za co kupić dzieciom ubrania,
Wy jadaliście w wykwintnych restauracjach, a dzieci sąsiada głodowały,
Wy wydawaliście fortunę na kosmetyki, makijaże i fryzjera, a ja wybierałem
odpadki ze śmietników
Wy jeździliście luksusowymi samochodami, a ja nie miałem na bilet,
Wasze psy i koty jadały lepiej niż miliony dzieci na świecie,
W waszych domach panował zbytek, przepych i luksus, a tuż obok żyli ludzie
w biedzie i nędzy, a wy żeście tego nawet nie zauważyli,
Ja cierpiałem tuż obok, a wy nie chcieliście się wtrącać i udawaliście, że
nie widzicie,
Ja cierpiałem biedę i niedostatek, a wam nawet do głowy nie przyszło, że
moglibyście mi pomóc,
Idźcie przecz ode mnie w ogień wieczny !
Rozglądnij się dookoła siebie, jest jeszcze czas, aby GO zauważyć, bo „Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z
tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili.”
Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata – rok C
Co roku, w ostatnią
niedzielę roku liturgicznego, zanim rozpoczniemy Adwent obchodzimy
Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. To średniowieczne święto używa na
określenie Chrystusa słowa król, dla podkreślenia Jego roli i znaczenia.
Dzisiaj w czasach prezydentów i premierów metafora ta jest trudniejsza do
zrozumienia.
W Kościele Bizantyjskim -szczególnie w ikonografii- Chrystus
przedstawiany jest raczej jako Pantokrator, władca i suweren. Chrystus jest
władcą i suwerenem, bo do Niego należy całe stworzenie i Jemu Bóg Ojciec oddał
władzę nad wszystkim, co istnieje.
W rzeczywistości królestwo, które Chrystus głosi to Królestwo Jego
Ojca w niebie. W modlitwie „Ojcze nasz” prosimy: „przyjdź królestwo Twoje”. Modlimy się wiec pouczeni przez Jezusa o
przyjście Jego Królestwa. Chrystusowi Bóg Ojciec dał władzę nad całym
stworzeniem i do Niego przyjdą wszystkie narody i oddadzą Mu pokłon (Mt 25,32).
Jest to jednak królestwo nie z tego świata (J 18,36), królestwo prawdy,
sprawiedliwości, miłości i pokoju. To jest właśnie królestwo, o którego
przyjście modlimy się w naszej codziennej modlitwie, królestwo Chrystusa
Zbawiciela, do którego zaprasza On wszystkich tych, którzy umieją przebaczać i
tych, którzy potrafią się przyznać do błędów i o przebaczenie proszą, jak jeden
ze złoczyńców w dzisiejszej Ewangelii.
Niestety niewielu rozumie nauczanie Chrystusa w tym względzie.
Nawet Apostołowie opacznie to zrozumieli, kiedy Matka Jakuba i Jana prosiła
Chrystusa o specjalne, uprzywilejowane miejsca. Tam wchodzą nie ci, którzy
szukają władzy, ale ufne dzieci, niezaradni biedacy, ubodzy duchem, łaknący
sprawiedliwości, żałujący grzesznicy i ci, których serce jest czyste. Jest to
bowiem Królestwo Chrystusa: „bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w
niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy
Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego
zostało stworzone.” - jak mówi św. Paweł w dzisiejszym liście do Kolosan.
Królestwo to jest bowiem Nowym Stworzeniem, nowym niebem i nową
ziemią. Jest odtworzeniem pierwotnej doskonałości i świętości stworzenia. A
dokonało się to przez ofiarę krzyżową Króla Wszechświata. Chrystus jest Królem
Wszechświata, bo dla zbawienia świata dał się ukrzyżować.
Do królestwa tego droga wiedzie przez Kalwarię i krzyż, a nie
przez salony, wybory i polityczne rozgrywki. Warto w tę uroczystość nad tym
pomyśleć. Warto zastanowić się czy i ja tam wejdę, czy może w złym kierunku
podążam i nie tego królestwa w swoim życiu szukam i pragnę?
